πλασμίνη

η, Ν

(βιοχ.) πρωτεάση που εξασφαλίζει την ινωδόλυση και μπορεί να απελευθερώσει κινίνες από τα κινινογόνα και η οποία υπάρχει στο πλάσμα τού αίματος υπό ανενεργό μορφή, γνωστή ως πλασμινογόνο.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. plasmin < πλάσμα + -ίνη].